Verborgen Gebreken

17-12-2018

Sterren: >< >< >< >< >
Auteur: Renate Dorrestein
Gelezen: 11-12-2018 tot 17-12-2018

Samenvatting:

Met wat de tienjarige Christine op haar geweten heeft, zit er niets anders meer op dan van huis weg te lopen. In paniek verstopt zij zich met haar kleine broertje in de auto van een wildvreemde. Ze is tien jaar oud en wil spoorloos verdwijnen.

Achter het stuur zit, nietsvermoedend, de zeventigjarige Agnes Stam. Met de as van haar overleden broer is ze onderweg naar het zomerhuis van de familie. Tientallen keren heeft ze deze reis al gemaakt, en altijd in het gezelschap van haar talrijke achterneefjes en - nichtjes. Dit jaar gaat ze voor het eerst alleen, tot haar verdriet. Durft niemand zijn kinderen soms meer aan haar over te laten nu zij een dagje ouder wordt? Ziet haar familie haar nog wel voor vol aan, of is zij gekke tante Agnes maar, nooit getrouwd en nooit bemind?

De aanwezigheid van twee verstekelingen in haar auto is nog maar de eerste van een reeks onthutsende verrassingen die Agnes wacht. Een klein meisje met veel geheimen is op de vlucht voor de gevolgen van haar daden; een oude vrouw moet ontdekken dat ze afhankelijk is van haar wraakzuchtige schoonzusters; een huis vol gelukkige herinneringen verandert daardoor langzaam in een slagveld.

Het Vonnis:

Een mooi boek met een apart, maar intens verhaal.

Over een jong meisje van pas tien jaar, dat samen met haar nog jongere broertje van huis wegloopt. Een meisje met een vreemde kijk op de wereld en haar leefomgeving. Op jonge leeftijd al zó getraumatiseerd, door haar eigen familie - net zoals haar broertje. Een meisje wat daardoor is gaan geloven dat ze een Engel der Gerechtigdheid is, wat tot vele nare situaties zal leiden.

Lievelingspersonage:
Agnes, Christine & Tommie

Mooiste scène:

Fuchsia-man: Maakt u zich nu maar nergens ongerust over. Ik vind niet dat dit huis in deze staat verhuurd kan worden. Ik neem vandaag nog contact op met uw schoonzuster. Wat mij betreft kunt u gewoon hier blijven.

Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:

Christine hoort Tommies blote voetjes achter zich over de vloer van de gang ketsen, hij komt in volle vaart aangerend om niet te missen hoe 'Chris Space Man' al haar eerdere daden zal overtreffen, en hij werpt zich gretig tegen haar aan. Op dat moment worden ze allebei met geweld achterover geslagen terwijl er een geluid weerklinkt dat heviger is dan alle donders en bliksems bij elkaar.

Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:

Christine heeft zin om zó hard met haar voeten te stampen dat het hele huis op zijn grondvesten zal trillen. Maar dat zou alleen maar zin hebben als die man die nu tegen Agnes staat de smoezen beseft dat Chris het is die de muren doet beven.

Christine: Ik ben een engel met een tweesnijdend zwaard. Ik ben de Engel van Gerechtigdheid.

Er zal een moment komen, vast en zeker, waarop iedereen dat beseft. Bijvoorbeeld als de koningin haar die medaille opspeldt omdat zij... Omdat zij Agnes heeft gered.

Als je op mijn leeftijd nog over sommige dingen zou moeten zwijgen, wanneer mag je er dan eindelijk wèl over praten? Wat heb ik nu nog te verliezen? Ik kan er alleen nog maar het leven bij inschieten. - Mrs. Flynt

Mull blijft altijd Mull, onaantastbaar, groots, adembenemend. Altijd zichzelf, onder alle omstandigheden. Men zou moeten worden als een steen om die kunst machtig te worden. Mensen huilen, klagen, bidden, smeken, hopen, vrezen. Misschien valt daaruit te leren dat men de eigen emoties beter niet zo serieus kan nemen. Het zijn maar gevoelens, en elk moment voel je je weer anders; het zijn maar angsten, hopen, vrezen.
- Verborgen Gebreken/Renate Dorrestein