Man Man!

18-03-2020

Sterren: >< >< >< >< >
Auteur: Jil Karoly
Vertaald: Frances van Gool
Gelezen: 13-03-2020 tot 18-03-2020

Samenvatting:

Vlak voor haar huwelijk barst de bom: Alexandra's aanstaande echtgenoot laat haar genadeloos in de kou staan. Deze ingrijpende ervaring doet Alexandra besluiten een zelfhulpboek voor vrouwen te gaan schrijven: 'Mannen in één oogopslag...'

Een hilarische, maar vooral spannende speurtocht naar de waarheid over het sterke geslacht.

Het Vonnis:

Normaal zou dit absoluut geen boek zijn wat ik zelf uit zou kiezen. De meeste verhalen over vrouwen die ouder zijn dan ik, met meestal zelfs een heel gezin, trekken mij niet zo. Ik kan me vaak moeilijker inleven in de personages. Ik ben dan misschien wel verloofd maar getrouwd met kinderen ben ik (nog) niet. Meestal leg ik dit soort boeken weg, zo rond bladzijde 80. Hier heb ik bij dit boek allemaal totaal geen last van gehad!

Tijdens het lezen merk ik er weinig van dat de personages gemiddeld tussen de 35 jaar en 42 jaar oud zijn. Dit vind ik persoonlijk erg prettig, omdat ik me dan makkelijker in de karakters kan inleven. Het leest heerlijk vlot weg en het verhaal houdt me voortdurend nieuwsgierig. Weet Alexandra haar vermomming hoog te houden? Blijven de mannen in haar bluf-verhalen trappen? Wat weet Martijn allemaal over Alexandra? Is Hans homo? Heeft Herry een vriendin, of heeft hij een vreemde 'relatie' met zijn eigen moeder? Zal Alexandra uiteindelijk onthullen wie ze werkelijk is?

Van mijn zusje heb ik dit boek gekregen, evenals de voorgaande boeken van Jil Karoly die ik heb gelezen. Ik vond dit echt een heel leuk verhaal, super bedankt lieve LSA!

Lievelingspersonage: Hans

Hans is één van de mannen uit het Mannenhuis waar het hoofdpersonage, Alexandra, zal gaan wonen zolang haar toekomstige echtgenoot in het buitenland aan het werken is. Hij is vriendelijker als de anderen, wat terughoudender, rustiger, mannelijker (op een positieve manier, in tegenstelling tot zijn huisgenoten). Hij is intelligent en weet de fouten die Alexandra maakt in haar vermomming vrij snel met elkaar te verbinden om tot de waarheid te komen!

Mooiste scène:

Huppekee, Alex! Maak het af! Dit is jóúw film! Weg met dat brave meisje! Buiten wacht een verrassingsei op je, laat het kind in je vrij! Het beest in je los! Spring erop! Pak hem beet! Overrompel hem en vreet de argeloze prooi die in zijn hol wacht op!

3Vastbesloten pakte ik het doosje condooms (een slimme meid is op haar toekomst voorbereid), liet de cd voor wat hij was en klom de tent weer in. Mijn prooi was niet zo argeloos. Hij vroeg of ik het warm had en hij rolde zijn witte t-shirt, waar hij niets onder droeg, netjes op tot een bal en legde het onder zijn slaapzak, waar hij in lag.

Hans: Nog een glaasje?

Wijn? Nee, dank u. En opeens was het allemaal zo eenvoudig. Opeens was het duidelijk hoe de rollen verdeeld waren. Mijn libido werd wakker, gromde even en werd een razend dier. Hans was de geboren prooi voor mij, hij was zo lekker, om op te vreten... Dus dat deed ik ook. Ik verslond hem met huid en haar.

In de ochtendstond, de hemel kleurde rozerood, rookten we na de daad een sigaretje. Om de waarheid te zeggen, tussendoor hadden we er ook nog een paar gerookt. Het verslinden van mijn prooi had enige tijd in beslag genomen. Niet dat de prooi dat erg vond. Die had zich het lekker, om niet te zeggen heel erg lekker, aan laten leunen.

Alexandra: Hoe wist je dat ik geen man was?

Hans: Een paar kleinigheidjes. Een scheerkwast die de hele tijd kurkdroog is. Geen baardhaar op de rand van je scheermesje. Het zijn altijd de details die iemand verraden. Maar ik wist het pas zeker toen je al je spullen hiernaartoe verhuisde. Vanwege je knuffel. Hoe je daarnaar keek! Zo ongelooflijk vrouwelijk.

Het moment dat ik het boek het liefste door de kamer wilde slingeren:

Tom: Hallo? Hallo?

Alexandra: Ik ben het, Alex! Het spijt me zo dat ik je nooit geschreven heb, en trouwens, alles spijt me. Als je weer terug bent, beginnen we gewoon opnieuw. Ik ben ook helemaal niet meer boos, ach, Tom, ik weet gewoon niet wat ik zeggen moet, snuf... snuf. Het belangrijkste is dat je weer heelhuids thuiskomt, dan zien we wel... Ik weet het. Ik was onuitstaanbaar. Ik had je op de luchthaven op zijn minst een afscheidskus kunnen geven.

Tom: Jezus, Alex, je hebt me wakker gebeld! Oké, nou, let op dan. Het zit zo... Jezus, Alex! Hou op met dat gesnuf. Oké, ik heb hier mijn droomvrouw leren kennen. Hè hè, dat is eruit! Ben je er nog, Alex? Pamela is geweldig! Pam en ik, het heeft ons echt verrast. We zijn totally in love. Ik heb ontslag genomen bij de universiteit. Als het project hier afgerond is, ga ik met Pam naar de States, naar Denver waar haar ouders wonen. Pam en ik willen zo snel mogelijk trouwen, in het wit natuurlijk. Zeg, die ouders van Pam zijn geweldig. Vorig weekend waren ze op bezoek en ze willen dolgraag kleinkinderen...

Wakker gemaakt! Maak dat de kat wijs! Uit zijn bijslaap had ik hem gewekt, met die Amerikaanse bitch! Neukend op het ritme van Satisfaction. Hij was geen haar beter dan Martijn! En vanwege hem had ik me de ogen uit de kop gehuild! Pam zus en Pam zo! Pam bullshit! Pam big tit! Als ik een van hen in mijn handen zou krijgen, dan zwaaide er wat! Zo snel mogelijk trouwen! Tuurlijk, nu ineens wel? In Denver nog wel. Denver? De ouders van die bitch stikten natuurlijk van de oliedollars. Dat zou veel vreugde schenken aan de familie Jansen. Geld op geld. De duvel schijt altijd op de grootste hoop.

Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:

Mascha: Kom naar bed, Jezus-Alex!

Zogenaamd met tegenzin draaide ik mijn ogen naar boven. Maar we herhaalden de voorstelling wel driemaal die avond. En steeds weer schrok ik van het lawaai dat Mascha kon produceren. Rond middernacht was alle sjampoepel op en zaten we helemaal stuk. We leken wel een stel concubines in het oude Rome die aan een orgie hadden deelgenomen.

Alexandra: Poeh! Wist niet dat toneelspelen zó vermoeiend kon zijn.

Mascha: Zeg dat wel.

Alexandra: Hoe jij dat doet. Echt helemaal echt, jouw, eh, orgasmen...

Mascha: Ach, Alex! Ik heb jarenlang onder de zwaarste omstandigheden getraind. Zeg eens eerlijk... Heb jij nog nooit een orgasme gefaked bij een man? Echt, ik deed dat altijd, bij Egon. En dat was pittig, want hij was bepaald geen lichtgewicht, maar hij zwoer altijd bij de missionarishouding. Degene die het geld binnenbrengt, ligt boven, zei hij altijd.

Daar had ik niets op te zeggen. Oké, mijn bescheiden geslachtsleven was nou ook niet bepaald rijkelijk bezaaid met orgasmen. Niet eens met gefakete. Die kende ik alleen als toeschouwer.

IJverig bestudeerde ik mijn tijdschriften om erachter te komen waaruit de geestelijke bagage van mannen bestond. Ik was vooral gefascineerd door de problemenpagina van de His, waarin de lezers hun, vooral seksuele, problemen konden voorleggen aan experts. Een man klaagde dat er voor zijn, in erecte toestand, wel 30 centimeter lange penis geen passend condoom bestond. Had die dan geen oma die er een voor hem kon breien? Een andere man beklaagde zich erover dat zijn vrouw maar 20 keer per week haar echtelijke plichten wilde nakomen. Maar 20 keer! Moet je je voorstellen! Daarmee lag hij toch ver boven het landelijke gemiddelde. Als je de cijfers mocht geloven dan had 90% van alle echtparen maar eenmaal per week geslachtsverkeer. Man man, het is maar wat je een probleem noemt!
- Alexandra