Incendio

Sterren:       ><  ><  ><  ><  >
Auteur:        Tess Gerritsen
Vertaald:     Els Franci-Ekeler
Gelezen:     21-12-2023

Samenvatting:

Violiste Julia keert terug uit Italië waar ze een bijzonder muziekstuk in een antiquariaat heeft gevonden. Op het moment dat ze voor het eerst de noten speelt, lijkt ze de grip op de muziek én haar leven te verliezen.

Het Vonnis:

Een smal boekje van net geen honderd pagina's. Een klein boekje dus, maar wél een machtig verhaal. Een violiste vindt in een antiek winkel, ergens in Rome, een boek met bladmuziek. Wanneer zij het boek opent, valt er een los vel bladmuziek uit. Een vel wat niet direct, maar wel indirect, bij het boek hoort. Een papiertje met een vreemde uitwerking, want telkens wanneer Julia de noten probeert na te spelen op haar viool gebeuren en ongewone dingen. Haar dochtertje vermoord haar kat, zelf wordt ze gestoken door haar dochtertje en ook haar beste vriendin raakt zwaargewond...

Zaken die voor mij nog steeds een mysterie vormen nu ik het verhaal heb uitgelezen. Het boek heeft een semi-open-einde. Soms vind ik het leuk als ik het einde zelf bij elkaar kan fantaseren, maar in dit geval zorgt het voor de halve ster punten aftrek. Ik blijf mezelf afvragen hoe het mysterie nu in elkaar steekt. Waarom gebeuren deze incidenten enkel wanneer Julia de laatste noten van de muziek speelt? Wat wordt er bij haar dochtertje getriggerd? Hoe kan het dat blijkt  uit psychologische en neurologische onderzoeken bij haar dochtertje, dat zij de noten uit het bladmuziek schijnbaar al heeft opgeslagen in haar langetermijn-geheugen, als Julia de noten pas twee keer aan haar heeft laten horen? Hoe kan het dat de politie aan het einde van het verhaal besluit dat haar dochtertje onschuldig is en zij zelf deze daden heeft gepleegd? Waarom vermoord haar dochter duidelijk een vogel op de laatste pagina als ze onschuldig is? Is ze wel onschuldig? Of heeft Julia blijkbaar ook zélf bijna haar beste vriendin vermoord? Wie was dan de man die erbij stond, en hoe kon dit gebeuren als de bladmuziek bij dit incident niet eens gespeeld werd? Haar dochtertje kon het óók niet zijn, want die was hier simpelweg niet bij aanwezig?! Maar tegelijk; als Julia het zelf heeft gedaan, waarom is dan de eigenaar van de antiekwinkel vermoord door familie van de ontsnapte SS'er? En hoe werd alles rondom deze SS'er in werking gesteld áls ze het zelf heeft gedaan? 

Kortom, meer vragen dan antwoorden en dus nét geen vijf sterren...

Lievelingspersonage:     Gerda

Gerda is de enige die Julia niet veroordeeld op haar kant van het verhaal rondom alle incidenten, die haar niet voor gek verklaard en zelfs met haar op onderzoek gaat naar de oorsprong van de bladmuziek, aangezien dat steeds de aanleiding van alle incidenten is. Die voor haar opkomt als een vreemde naar Julia vraagt en dit zelf op het nippertje overleeft.

Mooiste scène:

In het waas dat voor mijn ogen hangt, kan ik nog net de gedaante van een vrouw onderscheiden. Ze draagt een lang, blauw gewaad, kijkt naar boven en heft haar gevouwen handen op naar de hemel. Het is een schilderij van een heilige, al weet ik niet welke. Het schilderij is de enige kleur die ik kan ontdekken in deze kamer waar de muren, lakens en gordijnen allemaal wit zijn. Achter de gesloten deur hoor ik mensen in het Italiaans praten en het geluid van een karretje dat door de gang wordt geduwd.
De deur gaat open en de waas verdwijnt als ik naar de twee mensen kijk die binnenkomen. Het verbaast me niet Rob te zien, maar de vrouw naast hem had ik niet verwacht.

Francesca:     Zo, ben je eindelijk wakker?

Julia:               Je leeft nog.

Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:

Ik zie het verlichte uithangbord van ons hotel aan het eind van de straat. Ik pieker zo over Rob en over wat ik tegen hem moet zeggen dat ik geen erg heb in de man die zich in een portiek ophoudt, totdat zijn silhouet, gezichtloos en met brede schouders, zich losmaakt uit de schaduwen. De man verspert ons de weg.

Onbekende:     Julia Ansdell? Ik ben op zoek naar mevrouw Ansdell.

Gerda:              Dat pakt u helemaal verkeerd aan. U maakt haar alleen maar aan het schrikken. U jaagt haar de stuipen op het lijf. Zo heeft haar man het niet bedoeld.
Julia, lieverd, Rob heeft me vanochtend gebeld, toen jij sliep. Hij heeft alles uitgelegd. Je zenuwinzinking, de psychiater. Hij wil graag dat je thuiskomt en naar die kliniek gaat. Hij zei dat ze het met overleg zouden doen. Niet op déze manier...
Hoepel jij dus maar op, meneer. Als Rob wil dat ze thuiskomt, moet hij haar zelf maar komen...

Ik verstijf bij de knal. Gerda valt achterover tegen me aan alsof de man haar een duw heeft gegeven, maar ze is te zwaar voor me en ik kan haar niet overeind houden. Als ze op de grond neerzakt, voel ik warm bloed over mijn handen stromen.

Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:

Dokter Salazar:     Ik zie geen reden voor verder onderzoek. Lily is een volkomen normaal kind. We hebben haar de wals laten horen. Erg mooie muziek trouwens, een beetje spookachtig. We hebben haar het hele stuk driemaal laten horen, maar het enige resultaat was een licht toegenomen activiteit rechts prefrontaal en pariëtaal. In die specifieke delen van de hersenen is het auditieve langetermijngeheugen opgeslagen.  Als deze melodie hier is opgeslagen wil dat zeggen dat ze deze wals al vaker heeft gehoord. Ongeboren baby's kunnen in de baarmoeder stemmen en muziek opvangen. Ze zal u dit nummer hebben horen oefenen toen u zwanger was. Windt u zich niet op, mevrouw Ansdell.

Rob Ansdell:         Dat klinkt mij erg logisch in de oren.

Julia Ansdell:     Ik heb de bladmuziek pas een paar weken geleden gekocht. Het stuk is nooit gepubliceerd. Ik kan de eerste maten van de wals wel neuriën, maar ik ken L'Incendio beslist niet helemaal uit mijn hoofd. In tegenstelling tot mijn dochter, in wier driejarige hersenen de melodie blijkbaar al diep is ingebed als een blijvende herinnering. Een oude herinnering?!

Hoe voel je je, lieverd? Dokter Cherry zegt dat als een kind ziek is, het hele gezin een patiënt wordt. Ik weet hoe moeilijk dit voor je is. Ik wil alleen maar zeggen dat het geen kwaad zou kunnen als je er met iemand over zou praten. Michael heeft een arts aanbevolen. Hij vroeg belangstellend hoe het met je ging, Julia. Het komt allemaal in orde. Wat er ook aan de hand is, we slaan ons er wel doorheen.           - Rob