Geheime Liefde

Sterren:       ><  ><  ><  ><
Auteur:        Maria C.P. van Velzen     
Gelezen:     29-02-2024 tot 01-04-2024

Samenvatting:

Nienke is twaalf jaar en gaat op voetbal. De trainingen zijn zwaar maar leuk en de onzekere Nienke wint aan zelfvertrouwen. Dat komt vooral door haar trainer, die haar graag mag. Op sluwe wijze palmt hij haar in, waardoor ze dingen doet waar ze nog niet aan toe is. Dingen die ze geheim moet houden. Nienke heeft niet door wat er aan de hand is. Als de trainer door de mand valt, blijft ze ontredderd en beschadigd achter. Het kost veel tijd, liefde en aandacht om haar zelfvertrouwen terug te vinden. Gelukkig staat ze er niet alleen voor.

Het vonnis:

"Een aangrijpend verhaal over een meisje dat verzeild raakt in een liefdesaffaire met haar trainer. Op indringende wijze laat Maria C.P. van Velzen zien dat pedofielen meestal geen enge mannen zijn, maar mensen die aardig overkomen en dicht bij hun slachtoffer staan.", aldus de achterzijde van dit boek. Een allesomvattende tekst waar ik me graag bij aansluit.

Ik kan me makkelijk inleven in zowel het verhaal zelf, als in het slachtoffer. Enerzijds creëer ik 'haat'-gevoelens tegenover Mans, de voetbaltrainer. Wat hij doet, bij niet alleen Nienke maar ook anderen waaronder zijn bloedeigen nichtje, kan écht niet door de beugel. Anderzijds denk ik terug aan de twaalfjarige ik, en hoe ik dit boek zelf op die leeftijd zou lezen. Een vreemd conflict, (want begrijp me alsjeblieft niet verkeerd) maar als twaalfjarige zou ik dit waarschijnlijk een heel spannend en intiem boek vinden, en zou ik helemaal meeleven in de liefde die Nienke voor Mans voelt.

Het is in het begin lastig om door te hebben dat Lara de psycholoog van Nienke is, en dat de cursief geschreven teksten dus een inzicht geven in de sessies tussen Lara en Nienke. Wanneer dit duidelijk is raak ik nieuwsgierig naar de rest van het hoofdstuk, omdat ik benieuwd ben hoe deze sessie met Lara tot stand is gekomen. Naar hoe Nienke met de hele situatie omgaat. Hoeveel er nodig is om haar éíndelijk in te laten zien dat Mans nooit van haar gehouden heeft als persoon, maar haar leuk gevonden heeft als speeltje doordat ze zo jong is...

Lievelingspersonage:     Lotte

Lotte is de beste vriendin van Nienke. Degene die stiekem al voelde dat er iets niet klopte als Nienke haar wéér af zei. Degene die van helemaal niets wist, tot Mans al betrapt was op een relatie met een klasgenoot van Nienke en Lotte; Tamar. Degene die als eerste en als enige de juiste hulp in heeft geschakeld voor Nienke, waardoor zij kon gaan starten met traumaverwerking. Degene die misschien wel het meest pijn is gedaan door Nienke...

Mooiste scène:

Denk aan Mans, zei Nienke tegen zichzelf. Je moet hem helpen, hij is onschuldig.

Lotte:       Nienke, wat doe jij hier? Wat ben je aan het doen? Je ziet hartstikke wit.

Nienke:    Ik moet naar Mans.

Lotte:       Mans? Die woont toch bij jou in de straat.

Romeo:   Je moet naar huis. Je ziet er beroerd uit. Zal ik je ouders even bellen dat ze je ophalen?

Nienke:    Nee! Ze zijn niet thuis. Niemand mag weten dat ik hier ben.

Romeo:  Je kunt hier niet blijven staan. Zullen wij haar met de fiets brengen, Lotte? Jij houdt het stuur vast en ik til Nienke op het zadel en houd haar vast om haar middel. Nienke, geef je krukken aan Lotte en sla je arm om mijn nek.

Het was een gehijs, maar het lukte. Toen Nienke eenmaal zat, nam Romeo de krukken over van Lotte en klemde ze onder zijn linkerarm. Met zijn rechterarm hield hij Nienke vast. Zo begonnen ze aan de tocht naar huis. 

Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:

Mans sloeg zijn arm om Nienke heen en trok haar tegen zich aan. Hij fluisterde in haar oor en begon haar te strelen. Haar haren, haar gezicht, haar rug. Hij drukte haar op de bank en kwam tegen haar aan liggen. Hij legde zijn hand op haar buik. Toen ging hij rechtop zitten, rukte zijn stropdas af en knoopte zijn overhemd los. Zijn hand gleed onder haar trui en kroop naar haar borsten. Nienke voelde een spanning door zich heen trekken, maar dat veranderde langzaam in een warme gloed. Toen pakte hij haar hand en legde die op zijn borst.

Mans:    Bij jou kom ik tot rust. Het liefst zou ik helemaal in je willen kruipen. Weg van de boze wereld. Als een klein kind. Nee, als een man. Ik wou dat je mijn vrouw was. Dat ik morgen met je kon trouwen. Nienke, lieve Nienke, kunnen we niet al een beetje trouwen? We hoeven toch niet met alles te wachten tot jij volwassen bent?

Haar gedachten stroomden weg. Ze voelde alleen nog zijn warme lijf en zachte handen. Overal.

Mans:      Liefste, mijn liefste. Je hebt me het grootste cadeau gegeven dat je hebt. Jij bent de mijne. Voor eeuwig en altijd. Je bent een vrouw nu. Mijn vrouw. Ik zou het van de daken willen schreeuwen. Maar het moet voorlopig nog geheim blijven. Ik kan dat, ik houd het vol. En jij kunt het ook. Dat weet ik gewoon. Nog één kusje en dan naar huis. Met ons geheimpje diep in je hart.

Nienke kon alleen maar knikken. Ze voelde zich vreemd, heel anders dan... Ze kon er geen woorden voor vinden.

Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:

Lara:        Mans was een goede trainer, heb je me verteld. Waaraan merkte je dat?

Nienke:   Nou gewoon, hij verzon leuke dingen en gaf iedereen veel aandacht.

Lara:        Dat klinkt goed, kun je daar iets meer over vertellen?

Nienke:   Hij merkte bijvoorbeeld dat ik last had van mijn benen. Dat ze zo dun zijn en zo. Door hem schaamde ik me niet meer zo. Hij zei dat het goed zou komen. Dat vond ik juist zo goed van hem. Hij wist hoe hij mij moest helpen. Hij gaf me zelfvertrouwen en... Hij wilde écht dat ik meer zelfvertrouwen zou krijgen.

Nienke staart in de verte en begint dan verwoed aan haar arm te krabben.

Lara:       Heb je er wel eens aan gedacht dat het een slimme manier was om jouw vertrouwen te winnen? Ik denk dat hij heel snel doorhad hoe hij jou voor zich kon winnen. Het gaat bij zulke mannen niet om de ander, maar om zichzelf. Hoe ze het voor elkaar kunnen krijgen dat een meisje gaat doen wat zij graag willen.

Nienke trekt haar benen op tot haar voeten op de zitting komen, legt haar hoofd op haar knieën en duwt haar handen tegen haar oren. Ze wil niet meer horen wat Lara zegt.

Je ging naar meisjesvoetbal, dat weet ik nog heel goed. En daar was een trainer die Mans heette. Mans heeft iets met je gedaan waar je te jong voor bent. Zoiets mag pas als je er zelf klaar voor bent. Ik ken jou goed. Jij bent er nog niet klaar voor. Je geloofde dat het wel zo was, omdat Mans het zei. Maar Mans dacht alleen maar aan zichzelf en niet aan jou. Dat vind ik erg. Er zijn mannen, lieve Nienke, die vallen op jonge meisjes, kinderen nog. Dat noemen we pedofielen. Iedereen denkt dat het enge mannen zijn die in bosjes naar meisjes of jongens loeren. Dat komt wel eens voor, maar veel vaker zijn het mannen die je kent en die heel aardig lijken. Ze doen ook aardig, net als Mans. Maar het zijn egoïsten. Ze willen iets en denken niet aan de gevolgen voor hun slachtoffers. Je vindt het misschien gek dat ik slachtoffer zeg. Zo voel jij je niet. Maar je bent het wel. Door hem ben je veel te vroeg in een wereld terechtgekomen waar je nog lang niet aan toe bent. Je bent nog te jong om door te hebben dat wat hij tegen je zei, niet waar was. Dat kun jij niet helpen. Maar ik neem het hem wel kwalijk. Hij heeft heel erg tegen je gelogen, Dat geloof jij misschien niet, maar het is wel waar. Tegen Tamar heeft hij hetzelfde verhaal opgehangen. En dat heeft hij al eens eerder met een nichtje van hem gedaan. Je hebt veel te verwerken. Ik heb nagedacht hoe ik je hierbij kan helpen. Ik ken Lara. Lara is een oud-leerling van me, net als jij. Ze is psychologe. Een heel goede. Volgens mij kan zij jou helpen. Ze weet veel over wat jij hebt meegemaakt. Jij bent niet de enige die zoiets overkomt. Tot nu toe heb je helemaal alleen met een groot geheim rondgelopen. Dat hoeft bij haar niet meer. Erover praten lucht op, dat weet ik zeker.               - Meester Hosman