Ga Niet naar de Kelder
Sterren: >< >< >< >
Auteur: R.L. Stine
Vertaald: L. Lentink
Gelezen: 21-08-2021 tot 11-09-2021
Samenvatting:
Book Crossing ID: 240-16217345
Het Vonnis:
Een jeugdboek uit een serie die ik op jonge leeftijd steeds weer opnieuw las. Ik had álle boeken uit de serie in mijn bezit en ik vond ze ook oprecht spannend. Stiekem hoopte ik een vleugje van die spanning van toen terug te voelen, maar helaas was daar nu niets meer van te merken... Is dit boek nog steeds leuk voor kids? Ja, dat denk ik oprecht wel!
Lievelingspersonage: Sandra
Sandra is degene die erachter komt dat niet alles is wat het lijkt. Ook is zij degene die uiteindelijk de juiste keuze weet te maken...
Mooiste scène:
Sandra keek naar de hand van de professor... ze rilde toen hij de wond openmaakte. Uit de snee kwam rood bloed.
Sandra: Dat is onze echte vader. Alsjeblieft pap, de bijl.
Professor: Je hebt het mis, Sandra! Hij houdt je voor de gek. Echt, hij laat jullie erin lopen!
Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:
Frank pakte een bundeltje van de plank en hield het omhoog. Het waren een paar zwarte schoenen en een donkerblauwe broek. Frank liet de schoenen op de grond vallen en hij hield de broek omhoog.
Sandra: Die komen me bekend voor. Kijk eens in de zakken.
Frank voelde in de achterzak en haalde een leren portemonnee tevoorschijn. Sandra stond als vastgenageld aan de grond en de koude rillingen liepen plotseling over haar rug. Frank deed de portemonnee open en keek erin. Hij trok er een bankpas uit en las de naam. Zijn ogen gingen wijd open.
Frank: Deze spullen zijn van meneer Martinez...
Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:
Professor: Ik heb bijna alle planten vernietigd. Dat moest eerst gebeuren. Die planten stonden te lijden. Later doe ik de rest wel. Er zijn nog een paar gewone planten, die ik wel weer in te tuin kan zetten. Ik werkte aan een superplant. Ik wilde een nieuwe plant kweken, met behulp van het DNA van andere planten. Op een dag sneed ik per ongeluk in mijn hand. Ik had het niet in de gaten, maar een paar druppels bloed kwamen bij de plantenmoleculen, waar ik mee aan het werk was. Op het moment dat ik de machine aanzette, werd alles vermengd, en toen ontstond er iets dat half plantaardig, half menselijk was.
Ga weg! En onthoud dit; ga nóóít naar de kelder! Waag het niet om nog een keer naar beneden te komen! Ik waarschuw jullie!- Professor