De Regels van het Verdwijnen

18-12-2021

Sterren: >< >< >< >< >
Auteur: Ashley Elston
Vertaald: Sandra C. Hessels
Gelezen: 12-12-2021 tot 18-12-2021

Samenvatting:

Ze heeft al zes verschillende namen versleten. In Ohio heette ze Madeline, in Missouri was ze Isabelle, in Kentucky had ze de naam Olivia... Maar nu ze naar het platteland in Louisiana zijn verhuisd, besluit ze dat dit haar laatste nieuwe identiteit wordt.

Het getuigenbeschermingsprogramma heeft haar bijna alles afgenomen. Maar voorlopig heeft ze weer een nieuwe naam: Megan Rose Jones, met een bijpassende - afschuwelijke - nieuwe haarkleur. Al acht maanden smeekt Meg haar vader om één enkele vraag te beantwoorden: wat heeft hij in vredesnaam gedaan - of gezien - waardoor ze in deze vreselijke situatie terecht zijn gekomen? Meg wordt knettergek van alle regeltjes van de mannen in pak, en van het feit dat haar vader niet wil uitleggen wat er aan de hand is. Als hij blijft weigeren iets te zeggen, besluit ze zelf op zoek te gaan naar antwoorden.

Al heeft Meg daarbij niet gerekend op Ethan Landry, een lieve, aardige jongen die slimmer is dan goed voor hem is. Hij voelt al gauw aan dat Meg iets belangrijks voor hem verzwijgt. Iets wat hun mogelijk allebei de kop zal kosten. Dus besluiten ze samen het gevaar op te zoeken, zodat Megs familie eindelijk weer vrij zal zijn. Al snel leert Meg wat de allerbelangrijkste regel is: overleven...

Het Vonnis:

Een tof boek uit het Young Adult genre. Een meisje wat in een beschermingsprogramma zit voor getuigen. Maar waar is haar familie, vader, dan getuige van geweest? Draait het eigenlijk überhaupt wel om haar vader? Wie is er nog te vertrouwen?
Het verhaal is over het algemeen niet heel spannend, maar houdt me wel genoeg vast om het boek binnen een week uit te lezen. Wat op zich dit jaar nog niet heel veel voor is gekomen...

Lievelingspersonage:
Megan Rose Jones & Ethan Landry

Megan Rose Jones is het hoofdpersonage uit dit verhaal, overigens is dit niet haar echte naam. Wanneer ze achter de waarheid komt, weet ze óók dat alleen zij haar familie uit het programma kan krijgen. Ze zet dan ook alles op alles om de waarheid openbaar te maken...

Ethan Landry is de eerste die weet wie Megan echt is. Niet omdat ze hem dat wíl vertellen, maar omdat hij slim genoeg is om er zelf achter te komen. Hij besluit haar onvoorwaardelijk te helpen haar vrijheid terug te krijgen, zelfs al krijgt hij niet alle informatie die hij nodig heeft!

Mooiste scène:

Ethan: Wat hoop je precies te vinden in Scottsdale?

Megan: Dat vertel ik je liever niet. Het is beter dat je dat niet weet.

Ethan: Ik zie het toch wel zodra je het in je handen hebt. Doe je ogen open en kijk me aan. Ik ben er al bij betrokken. Het maakt niet uit of je me vertelt wat het is of niet, ik weet nu al meer dan de Marshals of wie dan ook kunnen waarderen. Ik ga niet beweren dat het me niet beangstigt. Ik vind het doodeng. Maar het beste wat jij kunt doen is mij voorbereiden. Zorg dat ik weet waar ik aan begin. We hebben er niets aan dat ik zomaar in het diepe wordt gegooid.

Hij heeft gelijk. Ik vertel hem het hele verhaal over meneer Price en Brandon en de man met het litteken die Sanchez heet. En de rest, over mijn geheugenverlies en de grootboeken die ik hoop aan te treffen in de muur van het kantoor van Price.

Hij is eventjes stil en trekt me dan naar zich toe voor een kus.

Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:

Agent Thomas: Jullie blijven hier terwijl ik agent Williams hiervan op de hoogte stel.

Agent Thomas verlaat het kantoor en ik laat me op de vloer zakken. Ethan komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. Het is voorbij. Ik kruip dicht tegen Ethan aan en hij aait met zijn hand over mijn rug. Maar dan blijft die hand stil liggen.

Ethan: Anna (Megan), er klopt iets niet. Hoe wist hij wat we hier kwamen doen? Je zei dat de FBI niet op de hoogte was van het feit dat jij wist waar de grootboeken waren. Wij hebben het hem niet verteld. En toch wist hij dat we ze hadden gevonden... En die agent is nu wel een heel lange tijd weg, en ik hoor verder niemand anders. Jij wel?

Het blijft doodstil. We springen allebei overeind en sprinten het kantoor uit. Ik loop achter Ethan aan naar de achterkant van het huis en opeens zien we in de tuin twee mensen in het gras liggen. Elle en Carla liggen vastgebonden en met een prop in hun mond op de grond.

Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:

Het is pikkedonker. Er flitst een licht door de kamer. Ik kan niet weg. Het licht raakt me op een haar na. Ik kruip half verdwaald over de vloer tot ik tegen iets hards stoot, maar ik weet niet wat het is. Het licht verdwijnt en de kamer is helemaal zwart. Stemmen, kwade stemmen. Ik versta niet wat ze zeggen. Ik ben doodsbenauwd en mijn hart klopt zo luid dat ik bang ben dat ze me horen. Ik probeer te kijken wie er zijn, maar de gezichten zijn te wazig. En opeens ligt Laura naast me. Ze beweegt zich niet. Ze zegt niets. Ze doet haar ogen niet open. Ik schud haar door elkaar en dan verandert haar gezicht. Nu is het Elle die naast me op de grond ligt. Ik schreeuw om hulp, maar er komt niemand. Ik hoor iets breken, iets van glas. Gevolgd door enorm veel herrie. En dan is Elle verdwenen...

De Regels van het Verdwijnen -
Do's en Don'ts volgens gevangene #18A7R04M
Als je al een baantje moet nemen, maak daar dan geen vrienden. Vraag je collega's niet naar hun vriend of vriendin, hond of kat, het laatste trendy dieet, hun mening over de opwarming van de aarde of iets anders wat ook maar enigszins persoonlijk is. Want dan moet jij namelijk liegen over jouw vriend of vriendin, hond of kat, het laatste trendy dieet en jouw opvattingen over de opwarming van de aarde en dat is stomvervelend!