De Droomtuin
Sterren: >< >< >< ><
Auteur: Rachel Hore
Vertaald: Erica van Rijsewijk
Gelezen: 30-09-2018 tot 09-10-2018
Samenvatting:
Melanie Pentreath heeft zich teruggetrokken in het idyllische Lamorna Cove, een afgelegen baai in Cornwall, om er een boek te schrijven. Maar ze probeert er vooral troost te vinden vanwege een gebroken hart en het verdriet om de dood van haar moeder. Ze stort zich op de overwoekerde tuin van haar huisbaas Patrick. Als Patrick op zijn landgoed een paar onbekende schilderijen vindt, ontdekken ze een uitzonderlijke geschiedenis van verboden passie en in de kiem gesmoorde dromen waarin Melanie veel van zichzelf herkent. Terwijl Mel en Patrick hun teleurstellingen te boven komen, bloeit er een nieuwe liefde op.
Het Vonnis:
Een mooi boek, wat verbazingwekkend makkelijk weg leest.
Het verhaal is heel romantisch geschreven over (zoals de kaft al verraad): Een vergeten verleden, een begraven geheim en een tijdloze liefde!
Lievelingspersonage: Melanie, Pearl & Patrick
Mooiste scène:
Patrick: Mel, ik weet niet of je me ooit nog wil zien. Ik zou het je niet kwalijk kunnen nemen als je dat niet wilt, want ik heb je enorm in de steek gelaten. Maar ik hoop dat het anders is, dat je me, nu er wat tijd overheen is gegaan, nog een kans wilt geven.
Het moment dat ik het boek het liefst door de kamer wilde slingeren:
Ze wist het niet zeker, maar waarschijnlijk zouden ze haar wegsturen en de baby van haar afpakken, waarna ze ergens anders weer helemaal opnieuw zou moeten beginnen.
Dit wil ik later echt nog met iemand bespreken:
Het was de week voor Kerstmis. Deze Kerst zou de eerste zijn zonder haar moeder.
Melanie: Zou het feest nu voor altijd een symbool voor droefheid worden?
Het verleden. Het is nooit makkelijk om daaraan te ontsnappen; het drukt een stempel op je. - Irina
We zijn hier op aarde om zowel lichte als donkere dingen te leren; zonder het een kan het ander niet bestaan. Wit tekent zich af tegen zwart, paars versterkt geel, ruw doet ons glad waarderen. - De Droomtuin/Rachel Hore